Γλώσσα: Το "κλειδί" για κάθε χώρα

Η καθηγήτρια Ντιάνα Γκούντσεβα από τη Βουλγαρία και ο υπάλληλος της DHL Άντριαν Μιτορέσκου από τη Ρουμανία ζουν και εργάζονται στη Γερμανία, κάτι που τους ευχαριστεί ιδιαίτερα.

Και οι δύο έχουν μάθει γερμανικά, αλλά για τον καθένα τους η γλώσσα έχει διαφορετικό ρόλο στην καθημερινότητα.

«Στην αρχή θεωρούσα ότι τα γερμανικά δεν είναι ωραία γλώσσα» θυμάται η πανεπιστημιακός Ντιάνα Γκούντσεβα. Ήταν μόλις 14 χρονών όταν ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με τη γλώσσα στη Βάρνα, την ιδιαίτερη πατρίδα της. «Ανακάλυψα την ομορφιά της γλώσσας πολύ αργότερα, όταν αρχίσαμε να διαβάζουμε στο γυμνάσιο τα έργα του Μπρεχτ και του Γκέτε από το πρωτότυπο. Στα γερμανικά μπορείς να εκφράσεις τη σκέψη σου με πολύ μεγαλύτερη ακρίβεια απ΄ότι σε άλλες γλώσσες» λέει η ίδια.

Σήμερα η 31χρονη μιλάει τόσο καλά γερμανικά, ώστε μόλις τελείωσε το πανεπιστήμιο στη Βόννη βρήκε αμέσως δουλειά σε φροντιστήριο. Εκτός από σλαβική φιλολογία και ιστορία της ανατολικής Ευρώπης, η Γκούντσεβα έχει και τα επαγγελματικά προσόντα που χρειάζονται για να διδάξει τα «γερμανικά ως ξένη γλώσσα» (DAF). «Η γλώσσα είναι το κλειδί σε μία ξένη χώρα, δεν μπορείς να αισθανθείς άνετα χωρίς να μιλάς τη γλώσσα» επισημαίνει.Η γλώσσα είναι πάντα κέρδος

Κανείς δεν έχει ζητήσει από τον Άντριαν Μιτροέσκου να μάθει γερμανικά. Το κάνει όμως με δική του πρωτοβουλία. «Θα μου φαινόταν βλακώδες να ζω για πολλά χρόνια σε μία χώρα, χωρίς να μιλάω τη γλώσσα» λέει ο νεαρός Ρουμάνος. Τα βράδια κάνει ιδιαίτερα μαθήματα γερμανικών, τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα. «Μετά από τα εντατικά ωράρια της δουλειάς πολλές φορές μου φαίνεται δύσκολο να συγκεντρωθώ σε μία ξένη γλώσσα. Ωστόσο θεωρώ πολύ σημαντικό να μάθω τη γερμανική γλώσσα όσο μπορώ καλύτερα - είτε μείνω για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα στη Γερμανία, είτε μετακομίσω σε άλλη χώρα, είτε κάποτε επιστρέψω στη Ρουμανία».

Συνήθως δεν εξασκεί τα όσα μαθαίνει, γιατί οι Γερμανοί φίλοι και συνάδελφοι του απευθύνουν τον λόγο στα αγγλικά. «Αλλά κάποια στιγμή έπαιζα ποδόσφαιρο σε μια τοπική ομάδα, όπου κατ΄εξαίρεση δεν μιλούσαν όλοι αγγλικά. Ήταν για μένα μία καλή ευκαιρία να εξασκήσω επιτέλους τα γερμανικά μου και εκτός μαθήματος».

Περισσότερα στο: http://www.dw.de/%CE%B3%CE%BB%CF%8E%CF%83%CF%83%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CE%AF-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%BA%CE%AC%CE%B8%CE%B5-%CF%87%CF%8E%CF%81%CE%B1/a-16258839

Pragmatik: Αξιωματα επικοινωνιας, λεκτικη και μη λεκτικη επικοινωνια και γλωσσα του σωματος

Σύμφωνα με τη σχολή του Palo Alto πέντε αξιώματα χαρακτηρίζουν την επικοινωνία:

1. Το πρώτο αφορά στην ανυπαρξία της μη επικοινωνίας. Η επικοινωνία ταυτίζεται με τη συμπεριφορά. Δεν υπάρχει, λοιπόν, αντίθετη κατάσταση, δηλαδή μη επικοινωνία. Δεν γίνεται να μην επικοινωνια καποιος, ακομη και η σιωπη ειναι τροπος επικοινωνιας!
2. Το δεύτερο αφορά στην οργάνωση της επικοινωνίας, η οποία διακρίνεται σε δύο επίπεδα: α) στο επίπεδο τουπεριεχομένου (content) του μηνύματος και β) στο επίπεδο του ορισμού της σχέσης (command). Τα δύο αυτά επίπεδα βρίσκονται σε άμεση συσχέτιση: όσο λιγότερο σαφής είναι o ορισμός της σχέσης (πώς αντιλαμβάνεται το ένα άτομο το άλλο), τόσο το περιεχόμενο ενός μηνύματος χάνει την αυτοτέλειά του, με αποτέλεσμα να εμπλέκεται διαρκώς στη διασαφήνιση του ορισμού της σχέσης των επικοινωνούντων.
3. Το τρίτο ορίζει ότι η επικοινωνία εμπεριέχει ένα τριαδικό σχήμα αλληλεπίδρασης. Κάθε απάντηση σε ένα ερέθισμα προκαλεί ταυτόχρονα και ερέθισμα για μιαν απάντηση. Το τριαδικό σχήμα αλληλεπίδρασης είναι κυκλικό, δεν ανήκει στο σχήμα μονόδρομης κατεύθυνσης αίτιο - αποτέλεσμα.
4. Σύμφωνα με το τέταρτο αξίωμα, η επικοινωνία χωρίζεται σε δύο κατηγορίες, την ψηφιακή (λεκτική) και την αναλογική(μη λεκτική). Είναι φανερό ότι η αναλογική είναι η πιο ασαφής, διότι δεν έχει τη δυνατότητα να εκφράσει έννοιες όπως αντίθεση, χρονική διάκριση, υπόθεση, προϋπόθεση.
5. Το πέμπτο αξίωμα ορίζει ότι η επικοινωνία οργανώνεται σε πρότυπα συμπεριφοράς και η συμπεριφορά καθορίζεται από κανόνες. Η μελέτη αυτών των κανόνων ονομάζεται «μετεπικοινωνία». Η μετεπικοινωνία, συνεπώς αναφέρεται στη μελέτη της ίδιας της επικοινωνίας.

Κάθε μήνυμα, λεκτικό ή μη, εμπειρέχει και τα τέσσερα αυτά επίπεδα. Επικοινωνώντας ο πομπός αναφέρεται σε κάποιο θέμα, βρίσκεται σε κάποια μορφή σχέσης με το δέκτη, αυτοαποκαλύπτεται και, έμμεσα ή άμεσα, προσκαλεί / προκαλεί το δέκτη. Πρόβλημα επικοινωνίας προκύπτει όταν ο πομπός και ο δέκτης δεν επικοινωνούν στο ίδιο επίπεδο. Συγκεκριμένα, ο πομπός εκπέμπει δίνοντας βάρος σε ένα από αυτά τα επίπεδα. Ο δέκτης έχει την «ελευθερία» (δυνατότητα) να επιλέξει, σε ποιο από τα τέσσερα επίπεδα «θέλει» να αντιδράσει (συνήθως, η επιλογή γίνεται ασυνείδητα). Η σύγκρουση δημιουργείται όταν ο δέκτης αντιδρά σε εκείνο το επίπεδο, στο οποίο ο πομπός δεν ήθελε επικεντρωθεί. Όταν πομπός και δέκτης βρίσκονται (επικοινωνούν) στο ίδιο επίπεδο, μπορεί να υπάρχει διαφορετική άποψη, αλλά δεν υπάρχει σύγκρουση. 
Ας δούμε, όμως κάποια παραδείγματα του αναφερόμενου μοντέλου, όπως αυτά λαμβάνουν χώρα μέσα από τη λεκτική και τη μη λεκτική επικοινωνία αντίστοιχα.

Παραδείγματα λεκτικής επικοινωνίας:
Παράδειγμα Α
Νέο μπαχαρικό στο φαγητό:
Εκείνος: «Τί περίεργη μυρωδιά (χρώμα) έχει σήμερα το φαγητό!»
Εκείνη: «Αν δε σ'αρέσει πήγαινε αλλού να φας.»

Παράδειγμα Β
Οδήγηση με το αυτοκίνητο (μπροστά στα φανάρια):
Εκείνος: «Πράσινο!!»
Εκείνη: «Εσύ οδηγείς ή εγώ;»
Ακολουθεί ανάλυση σχετικά με το πώς μπορεί η φράση «πράσινο» νε ερμηνευτεί ανάλογα με το επίπεδο επικοινωνίας:

Ανάλυση:

ΤΟ «ΠΡΑΣΙΝΟ» ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ:	ΕΠΙΠΕΔΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
1. «Το κόκκινο έγινε πράσινο...»	Θέμα
2. «Δεν οδηγείς καλά, είσαι αργή...»	Σχέση
3. «Βιάζομαι...».	Αυτοαποκάλυψη
4. «Ξεκίνα, πάτησε γκάζι...»	Πρόσκληση

Παραδείγματα μη λεκτικής επικοινωνίας: 
Η μη λεκτική επικοινωνία, όπως έχει εννοηθεί προηγουμένως, απαντά σε οτιδήποτε διακινείται και εκπέμπεται μεταξύ του πομπού και του δέκτη και δεν εμπεριέχει το λόγο. Πρόκειται, δηλαδή, για τη διάδοση πληροφοριών μέσα από συμπεριφορές όπως το κλάμα, το γέλιο, το συνοφρύωμα, ο αναστεναγμός, το «χτύπημα» της πλάτης, η προσφορά ενός δώρου, το βήξιμο κ.α 
Χαρακτηριστικά, ας δούμε πιο αναλυτικά τα εξής παραδείγματα:

Το κλάμα: 

ΤΟ ΚΛΑΜΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ	ΕΠΙΠΕΔΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
1. -	Θέμα : λείπει το περιεχόμενο αφού η επικοινωνία είναι μη λεκτική
2. «Βλέπεις σε τι χάλια με έφερες;» (τιμωρία του δέκτη)	Σχέση
3. Χαρά ή λύπη	Αυτοαποκάλυψη
4. Στρατηγική να προκαλέσει κανείς την προσοχή, το ενδιαφέρον του άλλου.	Πρόσκληση

Το δώρο

Το δώρο αποτελεί ένα ακόμη παράδειγμα μη λεκτικής επικοινωνίας, το οποίο, στο επίπεδο πρόσκλησης μπορεί να σημαίνει συμπάθεια, αγάπη, ευγνωμοσύνη, δωροδοκία, ενοχή, υποχρέωση κ.α. Ακόμη και το είδος ή η αξία του δώρου μπορεί να ερμηνευτεί από το δέκτη με διαφορετικούς τρόπους.

Το τηλεφώνημα ή η υπόσχεση

Ένα τηλεφώνημα ή μια υπόσχεση που δεν τηρείται οδηγεί πολλές φορές σε παρερμηνείες και έντονες αντιπαραθέσεις. Το ίδιο μπορεί να συμβεί με τον τρόπο σεξουαλικής προσέγγισης (ή απόρριψής της).

Σε αυτές και σε πολλές άλλες περιπτώσεις λεκτικής η μη λεκτικής επικοινωνίας ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο παίζει η προσωπικότητα του πομπού και του δέκτη και ιδιαίτερα του δέκτη, του οποίου η αντίδραση θα οδηγήσει τα πράγματα προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση.

Γλώσσα του σώματος(Κörpersprache)
Όπως συμβαίνει και με τη λεκτική επικοινωνία, ένα άτομο μπορεί να χρησιμοποιεί τη γλώσσα του σώματος ή να προσλαμβάνει σωματικά μηνύματα του άλλου με τρόπο συνειδητό ή ασυνείδητο. Στην πρώτη περίπτωση έχει τον έλεγχο ή και έχει επίγνωση των σημασιών που παράγονται με το σώμα. Κουνάει, π.χ. το χέρι του με έναν ιδιαίτερο τρόπο όταν θέλει να χαιρετήσει κάποιον, εκφράζει έκπληξη, ευχαρίστηση, οργή, αηδία, στενοχώρια με συγκεκριμένους μορφασμούς, αντιλαμβάνεται ότι ο τάδε γνωστός του, τον οποίο τυχαία συναντά στο δρόμο, τον αναγνώρισε και χάρηκε που τον είδε, από τις κινήσεις του και από τον τρόπο που τον κοιτάζει.
Όμως, το σωματικό συμμετέχει και στην ασυνείδητη επικοινωνία. Και τούτο σε διάφορα επίπεδα. Ένα πρώτο επίπεδο είναι εκείνο στο οποίο το ασυνείδητο κάνει το σώμα να μιλά όπως περίπου και ο λόγος. Στο επίπεδο αυτό το σώμα εκφράζει, ασυνείδητα πάντα, συγκεκριμένα συναισθηματικά και συγκινησιακά μηνύματα. Μπορεί, π.χ. να εκφράζει λύπη, ευχαρίστηση, ντροπή, κόπωση, φόβο.
Από εκεί και πέρα, οι σωματικές εκδηλώσεις του ασυνειδήτου δεν έχουν τόσο την έννοια των συμπτωμάτων. Εκφράζουν, κατά τρόπο συστηματικό και διαρκή, πολύ πιο σύνθετες και συγκρουσιακές ψυχικές πραγματικότητες που σχετίζονται με την ιστορία του ατόμου και τη βαθύτερη παθολογική συγκρότηση της προσωπικότητας (τικ, βάδισμα, κινήσεις άνω και κάτω άκρων)



Περισσοτερα στο:http://www.papapan.gr/epikoinonia

Λεκτικές πράξεις και αξιώματα επικοινωνίας

Σύμφωνα με την κατάταξη του Searle οι κατηγορίες των λεκτικών πράξεων είναι οι εξής:

α) Δηλωτικές, με τις οποίες δηλώνεται από τον ομιλητή η αλήθεια του περιεχομένου του εκφωνήματός του, π.χ. Η κ. Παπαδοπούλου βρίσκεται στο γραφείο της.

β) Κατευθυντικές, με τις οποίες ο ομιλητής επιχειρεί να πείσει ή να κατευθύνει τον ακροατή, π.χ. Άνοιξέ μου, σε παρακαλώ, την πόρτα.

γ) Δεσμευτικές, με τις οποίες ο ομιλητής δεσμεύεται να πραγματοποιήσει αυτό που λέει, π.χ. Θα σου δώσω αύριο τα κλειδιά του σπιτιού.

δ) Εκφραστικές, με τις οποίες ο ομιλητής εκφράζει την ψυχική του κατάσταση απέναντι στο περιεχόμενο του εκφωνήματος, π.χ. Χαίρομαι πολύ για την επιτυχία σου.

ε) Διακηρυκτικές, με τις οποίες ο ομιλητής επιτελεί άμεσα μια πράξη, π.χ. Σε αναγορεύω διδάκτορα Φιλοσοφίας.

 Η ταξινόμηση αυτή δεν είναι και ούτε μπορεί να είναι απόλυτη, αφού μπορεί ένα εκφώνημα να ανήκει στη μια ή στην άλλη κατηγορία, π.χ. η φράση Χαίρομαι πολύ για την επιτυχία σου μπορεί να είναι είτε εκφραστική είτε δηλωτική λεκτική πράξη. Εξαρτάται από τη συνθήκη επικοινωνίας και από τα συμφραζόμενα.

 Η συσχέτιση μιας πράξης εκφώνησης με την προσλεκτική πράξη και την πράξη επιτέλεσης από τον παραγωγό ενός εκφωνήματος αποτελεί διαδικασία η οποία διέπεται από ορισμένες αρχές που ισχύουν για κάθε είδος αλληλεπίδρασης στον γραπτό και στον προφορικό λόγο. Η κυριότερη από αυτές τις αρχές, που διατύπωσε ο φιλόσοφος Grice, είναι η αρχή της συνεργασίας, η οποία αφορά την επιθυμία των επι-κοινωνούντων να συνεργαστούν και μέσω της οποίας εξελίσσεται ο διάλογος μεταξύ των συνομιλητών. Η αρχή της συνεργασίας αποτελείται, σύμφωνα πάντα με τον Grice, από τα εξής τέσσερα αξιώματα, τα οποία είναι κανόνες που ρυθμίζουν την επικοινωνία:

α) Το αξίωμα της ποιότητας, το οποίο αφορά την επιθυμία μετάδοσης της αλήθειας από τους επικοινωνούντες.

β) Το αξίωμα της ποσότητας, το οποίο αφορά την ποσότητα των στοιχείων που μεταδίδονται από τους επικοινωνούντες, η οποία θα πρέπει να είναι επαρκής.

γ) Το αξίωμα της συνάφειας, το οποίο αφορά τη συνάφεια του υπό συζήτηση θέματος με τον σκοπό της επικοινωνίας, τα οποία θα πρέπει να συνδέονται μεταξύ τους στενά.

δ) Το αξίωμα του τρόπου, το οποίο αφορά τη σαφήνεια του λόγου και τη συνάφεια που πρέπει να έχουν μεταξύ τους τα νοήματα που μεταδίδουν οι επικοινωνούντες

Οι αρχές αυτές συχνά παραβιάζονται από τους επικοινωνούντες με σκοπό να δηλωθούν κάποια υπονοήματα.

Με την έννοια που δόθηκε και δίνεται στην Πραγματολογία, αυτή σχετίζεται και με τη Σημασιολογία, αφού εξετάζει σημασίες, αλλά και με τον κλάδο που εξετάζει τη διάρθρωση των εκφωνημάτων σε κείμενα, δηλαδή την Κειμενογλωσσολογία ή Κειμενολογία. 

Πηγή: http://digitalschool.minedu.gov.gr/modules/ebook/show.php/DSGYM-C107/623/4024,18047/

Δίγλωσσα παιδιά

Τα παιδιά δε μπερδεύονται όταν ακούν δύο διαφορετικές γλώσσες στο κοντινό περιβάλλον τους;

Η απάντηση είναι όχι. Τα παιδιά είναι ευαίσθητα στους διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους μιλούνε οι άνθρωπο. Ακόμη κι όταν ακούνε μόνο μια γλώσσα, μαθαίνουν γρήγορα να αντιλαμβάνονται τις διαφορές στον τρόπο με τον οποίο μιλούνε οι άντρες από τις γυναίκες, τη διαφορά ανάμεσα στην ευγένεια και την αγένεια και τα λοιπά. Για τα παιδιά η διγλωσσία είναι απλά μια ακόμη τέτοια διαφοροποίηση για τον τρόπο με τον οποίο μιλούνε οι άνθρωποι!

Πριν από πενήντα χρόνια οι εκπαιδευτικοί (κυρίως στη Βόρεια Αμερική) συνήθιζαν να προτρέπουν τους γονείς των μεταναστών να μιλούν στα παιδιά τους στα αγγλικά για να τα βοηθήσουν να ενταχθούν καλύτερα στο σχολείο. Μάλιστα, μερικά πορίσματα από έρευνες της εποχής οδηγούσαν συχνά σε αντικρουόμενα αποτελέσματα και συνοδεύονταν από την πεποίθηση ότι η διγλωσσία δυσκολεύει τα παιδιά. Ωστόσο, νεότερες έρευνες επιβεβαιώνουν ότι τα παραπάνω δεν είναι αληθή, όπως επίσης ότι η διγλωσσία όχι μόνο διευκολύνει τα παιδιά αλλά και τους παρέχει πολλά προτερήματα. Πέρα από το ότι τα δίγλωσσα παιδιά γνωρίζουν και μιλούν περισσότερες από μία γλώσσα, πρόκειται για άτομα με ευέλικτη σκέψη και πολλαπλές ικανότητες. Τα μειονεκτήματα που εντόπιζαν τα προηγούμενα χρόνια συνδέονταν κυρίως με οικονομικούς λόγους και συσχετίζονταν με τις κοινωνικές συνθήκες διαβίωσης των μη-προνομιούχων μεταναστευτικών ομάδων.

Είναι αλήθεια ότι μερικές φορές η διγλωσσία προκαλεί κάποια χρονική καθυστέρηση στην γλωσσική ανάπτυξη των παιδιών σε σύγκριση με τα μονόγλωσσα. Είναι όμως απολύτως φυσιολογικό, απλά χρειάζονται λίγο περισσότερο χρόνο καθώς επεξεργάζονται και αναπτύσσουν δύο και όχι μία γλώσσα.

Τα δίγλωσσα παιδιά δε μπερδεύουν ποτέ τις γλώσσες που μιλάνε;

Όπως και οι ενήλικοι δίγλωσσοι έτσι και τα δίγλωσσα παιδιά χρησιμοποιούν συχνά λέξεις από τις διαφορετικές γλώσσες μέσα στην ίδια συζήτηση ή ακόμη και στην ίδια πρόταση. Αυτό ονομάζεται αλλαγή κωδίκων (code-switching). Ωστόσο, δεν σημαίνει ότι μπερδεύονται σχετικά με το ποια γλώσσα χρησιμοποιούν συνειδητά εκείνη τη δεδομένη στιγμή! Ωστόσο, τα δίγλωσσα παιδιά είναι ιδιαίτερα προσεκτικά όταν απευθύνονται σε μονόγλωσσους και περιορίζονται στη χρήση της μιας μόνο γλώσσας που καταλαβαίνει ο συνομιλητής τους.

Περισσοτερα στο: http://www.enl.auth.gr/me2glosses/faq.html

Το Γερμανικό εκπαιδευτικό σύστημα

 Το εκπαιδευτικό Σύστημα της Γερμανίας διαφέρει πολύ από εκείνο της Ελλάδας. Αξίζει να σημειωθεί, ότι το εκπαιδευτικό σύστημα δεν είναι ομοιόμορφο σε όλη τη χώρα, διότι τα κρατίδια, στα οποία είναι χωρισμένη η ομοσπονδιακή Γερμανία, καθορίζουν μόνα τους όλα τα ζητήματα της Παιδείας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να υπάρχουν κάποιες διαφορές στο εκπαιδευτικό σύστημα στα διάφορα κρατίδια.

   Σε ηλικία 7 ετών τα παιδιά πηγαίνουν στο Δημοτικό σχολείο (Grundschule), που περιλαμβάνει συνήθως τέσσερις τάξεις. Κατόπιν, οι γονείς μαζί με τα παιδιά επιλέγουν ανάμεσα σε 3 ή 4 διαφορετικούς τύπους σχολείων:

-Hauptschule: Έχει 5 ή 6 τάξεις και δίνει την δυνατότητα στους αποφοίτους να συνεχίσουν σε κάποια επαγγελματική σχολή.

-Realschule: Έχει 6 τάξεις και με το απολυτήριο, το λεγόμενο Mittlere Reife, ο απόφοιτος μπορεί να μάθει κάποια τέχνη σε επαγγελματική σχολή ή να συνεχίσει μαθήματα σε Fachoberschule ή Fachgymnasium. Αυτά αντιστοιχούν περίπου στα δικά μας επαγγελματικά Λύκεια και παρέχουν στους αποφοίτους το δικαίωμα για σπουδές σε πανεπιστημιακή σχολή του ίδιου κλάδου.

-Gymnasium: Έχει 9 τάξεις και οδηγεί στο απολυτήριο, το Abitur, που παρέχει το δικαίωμα σπουδών σε πανεπιστήμιο.

-Gesamtschule: Στο σχολείο αυτό οι μαθητές δεν είναι διαχωρισμένοι σε τμήματα. Υπάρχουν όμως για κάθε μάθημα, τμήματα διαφορετικού επιπέδου και ο μαθητής μπορεί να επιλέξει τμήματα ανάλογα με τις δυνατότητές του. ΤοGesamtschule προσφέρει τα απολυτήρια των άλλων τριών τύπων σχολείων, τουHauptschule, του Realschule ή του Gymnasium.

   

Μετά από το σχολείο οι νέοι φροντίζουν για την επαγγελματική τους κατάρτιση ή τις σπουδές τους.

-Πανεπιστήμιο: Εκτός από τα πανεπιστήμια, για τα οποία προϋπόθεση είναι τοAbitur, 

υπάρχουν και τα Fachhochschulen. Εδώ μπορούν να σπουδάσουν και εκείνοι, οι οποίοι μετά από το Realschule πέρασαν από Fachobe

rschule. Στην Γερμανία όποιος θέλει να σπουδάσει σε σχολή με Numerus clausus (δηλ. σχολή για την οποία είναι προϋπόθεση ένας αρκετά υψηλός μέσος όρος βαθμολογίας) απευθύνεται στην υπηρεσία Zentrale Vergabstelle für Studienplätze (ZVS), που βρίσκεται στο Dortmund, στέλνοντας μια αίτηση καθώς και τον βαθμό τουAbiturκαι αναφέρει μια επιλογή σχολών. Από εκεί θα του έρθει η απάντηση εάν και σε ποια σχολή μπορεί να σπουδάσει. Σε όσες σχολές δεν υπάρχει Numerus claususαπευθύνεται ο ίδιος ο υποψήφιος κατευθείαν.

Γιατί να μάθω Γερμανικά;

Γιατί να μάθω Γερμανικά;

100 εκατομμύρια Ευρωπαίοι(ες) έχουν τη γερμανική, ως μητρική γλώσσα
Επομένως υπάρχουν 100 εκατομμύρια λόγοι να μάθουμε Γερμανικά. 

Όποιος ξέρει Γερμανικά, είναι καλύτερα πληροφορημένος!

Η γερμανική είναι η περισσότερο ομιλούμενη μητρική γλώσσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, περισσότερο και από την αγγλική, γαλλική ή την ισπανική. Και μέσα από το διαδίκτυο έχετε πρόσβαση σε περισσότερες από 270.000 γερμανόφωνες ιστοσελίδες. Οι γερμανόφωνες μηχανές αναζήτησης σας διευκολύνουν να έχετε πρόσβαση σε όλους τους τομείς της γλώσσας.

Οι σπουδές στη Γερμανία αξίζουν τον κόπο!

Η Γερμανία έχει πάνω από 340 Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα και πανεπιστήμια. Αυτό αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες προσφορές σπουδών στην Ευρώπη. Πολλά από τα γερμανόφωνα πανεπιστήμια βρίσκονται πολύ ψηλά στην εκτίμηση της διεθνούς εκπαιδευτικής κοινότητας. 
Αρκετά γερμανόφωνα πανεπιστήμια είναι συνδεδεμένα με ελληνικά πανεπιστήμια μέσα από τα προγράμματα Erasmus. Κάθε χρόνο η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία χορηγεί υποτροφίες για μεταπτυχιακές σπουδές και έρευνα.
Προϋπόθεση για επιτυχημένες σπουδές και στις τρεις γερμανόφωνες χώρες ειναι η καλή γνώση της γερμανικής γλώσσας. Επίσης οι σπουδες στη Γερμανία είναι πιο οικονομικές από ότι σε άλλες χώρες του κόσμου.

Τα Γερμανικά αυξάνουν τις ευκαιρίες για ανεύρεση εργασίας! 

Όποιος εκτός από Αγγλικά μιλάει και Γερμανικά, έχει περισσότερες ευκαιρίες στην ελληνική και ευρωπαϊκή αγορα. εργασίας. Πολλές γερμανικές επιχειρήσεις στην Ελλάδα, πολλές ξένες εταιρείες στη Γερμανία καθώς και ελληνικές επιχειρήσεις που έχουν στενές οικονομικές σχέσεις με τις γερμανόφωνες χώρες, αναζητούν συνεργάτες που ξέρουν Γερμανικά.

Περισσότερα στο: https://sites.google.com/a/intergermanika.com/giati-na-matho-germanika/